पहिली पायरी:
पहिली पायरी म्हणजे अर्धे काम केले जाते, ती पहिली पायरी आपल्या जीवनात खूप महत्वाची असते. उदाहरण आम्ही सर्वजण म्हणतो की आपण उद्या जाऊन व्यायामशाळा सुरू करू पण उद्या येत नाही म्हणून जिममध्ये जाण्याची पहिली पायरी म्हणजे मानसिकरित्या केले गेलेले कार्य म्हणजे आपणास शारीरिकदृष्ट्या बळकट करते.
पहिली पायरी म्हणजे काय? पहिली पायरी म्हणजे जीवनाचा संघर्ष म्हणजे काहीच नाही, लक्षात ठेवा प्रत्येकजण शाळेत जाण्यासाठी पहिली पायरी करतो तेव्हा आपण मुले आहोत परंतु ही पहिली पायरी आपल्या कारकीर्दीत आम्हाला जगात आदराने उभे करते.
पहिली पायरी कशी घ्यावी?
पहिली पायरी घेणे फारच अवघड आहे परंतु ते घेतले की ते आपोआप आपल्या गंतव्यस्थानावर जाते. ध्येय फक्त त्या प्रथम चरणातच साध्य केले जाऊ शकते. हे केवळ आपल्या मनाला जास्तीत जास्त विचार न करता दृढ बनवून आणि सकारात्मक विचारांनी चांगली सुरुवात करून घेतले जाते. भविष्यात कोणीही पाहू शकत नाही परंतु आयुष्यात प्रथम ते नवीन भविष्य घडवून आणेल.
पहिली पायरी अशी आहे की जेव्हा आपण बालपणात चालायला लागलो तेव्हा पडलो आम्ही उठलो आम्ही चालत जाऊ लागलो पण पुन्हा रेंगाळत उभे राहिलो आणि चालत पळत पळत फिरलो. प्रत्येकाच्या पहिल्या यशस्वी आठवणी आहेत जेव्हा त्यांनी यशस्वी जीवनात प्रवास केला तेव्हा क्रिकेटमधील सचिन तेंडुलकर फिरेस्टेपबद्दल त्याचे उत्तम उदाहरण आहे आणि आता त्यांना क्रिकेटचा देव म्हणून पाहिले जाते आणि बॉलिवूड अभिनेता श्री. अमिताभ बच्चन यांच्यासारख्या अनेक उदाहरणे आता एक दिग्गज अभिनेते आहेत. अष्टपैलू अभिनयासह आणि बॉलिवूडचा दिग्गज अभिनेता, महिंद्रासिंग धोनीने क्रिकेटमध्ये तिकीट चेकर म्हणून काम केले तेव्हाची पहिली पायरी त्याच्यासाठी खूप कठीण होती, पण कपिल शर्माने कारकीर्द बनविली, कपिल शर्माने कॉमेडियन म्हणून दिग्गज म्हणून काम केले. विनोदबुद्धीने लोकांच्या हृदयात स्थान निर्माण केले आहे. आम्ही उद्या आपला उद्या कायम राहण्याचा निर्णय घेतो आणि पुन्हा तसे केले नाही आणि आम्ही तो तसाच सोडून देतो. आपण पहिले पाऊल उचलण्यासाठी पुढाकार घेतला पाहिजे. प्रवासाची पहिली पायरी जशी आपण घेतो तशीच सुरू होते. तुमच्याकडून बर्याच वेळा असेही केले असेल की आपण एखादे काम करण्याचा विचार केला असेल परंतु आळसामुळे ते केले नाही. आपण नेहमी नैतिकतेचे उच्च असले पाहिजे जे उच्च नैतिक मूल्ये आणि उच्च आध्यात्मिक तत्त्वांचे पालन करणारे जीवन जगण्याची संकल्पना अधोरेखित करते. प्रवासाचे लक्ष्य नेहमीच घेतलेल्या पहिल्या चरणातून सुरू होते. जर आपण एखादा व्यवसाय सुरू करण्याचा विचार करत असाल आणि आपण ते कसे प्राप्त करू शकतील यासाठी कोणतेही पाऊल उचलले नाही, जरी आपणास असे वाटते की आपण अपयशी ठरलात परंतु आपण प्रयत्न केल्याबद्दल समाधानी असाल आणि आपण त्यातून बरेच विचार शिकलात. पहिली पायरी वेगवेगळ्या प्रकारात वर्गीकृत केली जाऊ शकते आणि वयानुसार घेतल्या जाणार्या वेगवेगळ्या वेळी काही कार्य कदाचित आपण करू न शकू शकतील आणि आपण कदाचित त्या कारणासाठी काही काम सोडले असेल सक्षम नाही. जर आपण एखाद्यावर प्रेम करत असाल तर पहिली पायरी सोपी आहे, फक्त एक दीर्घ श्वास घ्या आणि स्वतःला प्रेमात पडू द्या. एकदा वेळ निघून गेल्यानंतर पहिली पायरी उशीरापर्यंत वर्गीकृत केली जाईल जेणेकरून ते योग्य वेळी आणि ताबडतोब कोणतीही भीती न घेता घ्यावे.
सर्व कथांमध्ये एक नैतिकता असते जी आपल्याला प्रेरणा देते. जेव्हा जेव्हा आपण यश मिळवता तेव्हा आपण प्रामाणिकपणे मागे वळून पाहता, नंतर आपण भूतकाळात घेतलेले पहिले पाऊल लक्षात ठेवून नवीन पाऊल उचलण्यास प्रवृत्त होता. चरण-दर-चरण एक पर्वत सहज एक दिवस चढला जाऊ शकतो आणि शिखरावर पोहोचू शकतो.
"हजारो मैलांचा प्रवास एका पायर्याने सुरू होणे आवश्यक आहे"
तसेच एक चांगला विचार आहे की "आपल्याला संपूर्ण जिना दिसत नसतानाही आस्था पहिले पाऊल टाकत आहे."
"आपली प्रथम पाऊल उचलले अदृश्य दिसण्याकडे वळविण्याची पहिली पायरी आहे."
आपल्याला संपूर्ण पायर्या बघन्याची गरज नाही फक्त प्रथम पाऊल उचलण्याची आवश्यकता नाही.
आपले पहिले पाऊल कुणालातरी पुढे नेले जाऊ शकते किंवा एखाद्यास ते कसे करावे याबद्दल मार्गदर्शन करू शकते किंवा एखादी नवीन गोष्ट शिकण्यास शिकू शकते .विश्वासाने प्रथम पाऊल उचलले जाते.
